Golub-Dobrzyń, malownicze miasteczko położone jest po obu stronach rzeki Drwęcy. W mieście mieszka około 13 tysięcy mieszkańców. Golub - Dobrzyń powstał ze złączenia dwóch oddzielnych miast leżących po przeciwnych stronach Drwęcy. Na wysokim wzgórzu na prawym brzegu Drwęcy, góruje piękny Zamek Krzyżacki, który wzniesiony został przez Krzyżaków w latach około 1300 r. Warownia składała się z ukończonego w 1330 r. zamku wysokiego i przedzamcza.
Prawa miejskie Golub otrzymał w 1331 roku z rąk Krzyżaków, a Dobrzyń - w 1789 roku. W czasie wojen krzyżackich miasto wielokrotnie było oblegane oraz zmieniało właścicieli. W okresie krzyżackim w Golubiu znajdowała się siedziba komturstwa golubskiego. Od 1466 roku miasto należało do króla polskiego, który rządził za pośrednictwem starosty. W latach 1611 -- 1625 starostwo znajdowało się w rękach królewny Anny Wazówny. Stopniowy upadek znaczenia miasta rozpoczął się od połowy XVII wieku. Po II rozbiorze kraju miasto znalazło się w zaborze pruskim. W 1951 roku oba miasta Golub i Dobrzyń połączono w jeden organizm miejski.
Powiat golubsko-dobrzyński – powiat wschodniej części województwa kujawsko-pomorskiego. W skład powiatu wchodzą gminy: Golub-Dobrzyń, Kowalewo Pomorskie, Ciechocin, Radomin i Zbójno zajmując łącznie powierzchnię 613 km².
Stolica powiatu - Golub-Dobrzyń - to miasto o średniowiecznym układzie urbanistycznym z zachowanymi murami miejskimi z I poł. XIV w, ktorego najciekawszy zabytek stanowi zamek krzyżacki z przełomu XIII i XIV wieku. W okolicznej Szafarni znajduje się Ośrodek Chopinowski, a w Oborach (gmina Zbójno) kościół i klasztor Karmelitów Trzewiczkowych.
Poza wymienionymi zabytkami, atrakcję turystyczną stanowią liczne jeziora (Okonin, Grodno, Wojnowskie, Wielickie, Słupna), ok 11 tysięcy hektarów lasów oraz aleje bukowe w Radominie.
Przez powiat golubsko-dobrzyński przebiega droga krajow nr 15.